2013

 Ik herinner me kerst van vorig jaar nog. Weken, dan wel maanden van tevoren zocht ik tussen honderden kerstrecepten, luisterde ik illegaal kerstliedjes en bereidde ik me voor op respectievelijk Serious Request en de Top 2000. Kerst was een feestje waarvan de voorbereiding misschien wel even leuk was.
Oud en nieuw vierden we met vrienden van mijn ouders. Gezellig en druk. Iedereen maakte wat, wij zorgden voor oliebollen, appelbeignets en (kinder)champagne. Het vuurwerk bekeek ik van binnen, camera in de aanslag (dat is nog verdomde lastig, vuurwerk fotograferen).
Vanaf 00:01, het moment dat 2013 was begonnen, ging het al snel. Het werd koud, almaar kouder, tot in april aan toe. Ik kan me niet veel meer herinneren dan de kou.

O ja, hoe kon ik het vergeten! In april (de twaalfde) kwam mijn tweede boek uit, Bondgenoten. Wauw, dat was me wel een hoogtepuntje. Ik heb in de krant gestaan met een joekel van een (niet al te mooie, maar wel spontane en echte) foto. Ik ben op de lokale radio geweest (jeetje, die man stelde echt veel te moeilijke vragen, tof dat ik op de radio was hoor, maar ik vond het niet zo'n leuk interview).
De zomer leek van de tevoren weinig soeps. Toch was er sprake van een hittegolf (maar ik geloof dat ik toen in Italië was, of het is zo snel gegaan dat ik dat me ook al niet meer herinner). Ik weet nog dat het máánden duurde voor ik mijn in mei gekochte zomerkleren eindelijk aan kon trekken.
Ik sloot 4VWO af met gemiddeld een 8. Voor mij lijkt het vanzelfsprekend, maar ik kwam erachter dat dat absoluut niet zo is en dat ik onwijs trots moet zijn.
In de zomervakantie ging ik met mijn ouders, broertje, opa en oma voor het eerst naar Italië (als je weekendje Rome niet meetelt). Het was warm, misschien een beetje te warm. Maar we hadden het gezellig met elkaar en ik heb zo'n 1000 foto's gemaakt, waar ik bij thuiskomst gelijk een prachtig fotoalbum van heb gemaakt.

Jeetje, en toen zat ik ineens in 5VWO. Ik ging plotseling dingen denken die een oud vrouwtje hoort te denken. Ik weet nog dat ik in groep acht zat. Jeetje, wat gaat de tijd toch snel hè? Volgend jaar doe ik examen. Vooral dat laatste beangstigt me. Ik moet er niet aan dénken dat ik voor mijn Centraal Examen twee hele economie boeken uit mijn hoofd moet kennen. Dan raak ik helemaal in paniek.
Het jaar gaat tot nu toe beter dan ik had kunnen denken. Ze zeggen dat de vijfde het moeilijkste jaar is (de zesde is "natuurlijk alleen examens"), maar ik haal nog steeds goede cijfers. Daar ben ik onwijs dankbaar voor.
In oktober (week voor mijn verjaardag!) ging ik met mijn ouders en broertje naar een theaterconcert van Racoon. Bart heeft zó'n mooie stem, Racoon is zo'n band waar ik nog wel een keer (of tien) heen zou willen. Het was mijn eerste concert en ik had het voor geen góud willen missen!

De week erna was ik jarig. Zestien. Ik stelde me er heel veel bij voor, maar eigenlijk is het niets. Met hetzelfde gemak word je vijftien of zeventien. En dat ik me nu (tot januari) legaal het leplazerus maar zuipen, doet me niets. Eerlijk gezegd heb ik nog geen serieuze druppel alcohol op. Is dat ernstig? Ik vind van niet. Ik behoud liever al mijn hersencellen. En het kan ook best gezellig zijn met een glas sinas of cola (niet dat ik cola lust, maar het gaat om het idee). Dus dat die wettelijke leeftijd omhoog gaat, maakt mij niet zoveel uit. Ik vind het zelfs goed. Het is dat jongeren er nu aan gewend zijn zo vroeg te beginnen met drinken, maar eigenlijk kan die leeftijd misschien beter nog een stukje omhoog. Maar ja, dan ben ik weer zo'n geitenwollen zeurkous, hè? Ik ga 31 december/1 januari wel champagne proeven, maar ik zet een fles Jip en Janneke champagne ook op het boodschappenlijstje. Want dat blijft lekker en je kan voor mijn part die hele fles leeglurken en nog steeds recht naar je bed toe lopen ;-).
Ik heb dit jaar veel open dagen van universiteiten bezocht. Utrecht, Leiden, Wageningen, en begin volgend jaar ga ik gewoon weer verder! Ik heb dingen van mijn lijstje kunnen strepen (journalistiek, psychologie, geneeskunde), ben zekerder geworden bij sommige opleidingen (biomedische wetenschappen, biofarmaceutische wetenschappen) dat ze echt iets voor mij zijn en heb nieuwe, interessante studies gevonden (levensmiddelentechnologie, voeding en gezondheid). Ik weet nu ongeveer wel welke kant ik op wil en dat is een hele verademing en opluchting.
Ik heb dit jaar twee keer Adriënne ontmoet en dat was echt onwijs gaaf. Wij lijken eng veel op elkaar: houden van schrijven, zitten op jazzballet, doen vwo... En ze was nog veel en veel en veel aardiger dan ik al dacht dat ze was! We wonen heel ver van elkaar, maar hopelijk mogen we elkaar in 2014 nog vaak ontmoeten!

Kerst drong pas heel erg laat tot me door. Dat komt misschien ook wel een beetje door de situatie hier. Ik wil er niet al te veel op in gaan, maar laten we zeggen dat er in ons gezin wat zorgen zijn waar iedereen mee te maken heeft (of hij/zij het nu wilt of niet). Maar nu kerst voorbij is, heb ik toch een kerstgevoel (ja, ik weet het. Verkeerde volgorde). Ik heb deze vakantie al best veel leuke dingen gedaan en héél weinig aan school (en ik had zo'n mooi, lang takenlijstje...). Ik moet nog een economie PO maken, aan mijn profielwerkstuk (direct na de vakantie eerste inlevermoment voor de planning, indeling en logboek!), dingen uittypen, pfff. En ik wil nog boeken lezen, bloggen, niks doen, afspreken met vriendinnen, schrijven... Twee weken zijn dan ineens heel erg kort!

2013 kende hoogtepunten, maar ook zeker dieptepunten. Ik blijf een beetje vaag over afgelopen jaar, liever kijk ik vooruit. 2014 wordt het jaar van mijn voorexamenjaar, van studiekeuzes, van schrijven, van het profielwerkstuk. Ik hoop misschien nog een boek uit te geven, een verhalenbundel als het kan, als het niet te druk wordt met school en zo, want voor mijn profielwerkstuk ga ik ook een boek schrijven. Ik ga in februari naar maar liefst twee concerten, van Laura Jansen (daar heeft mijn vader gratis kaartjes voor gekregen toen hij een bijeenkomst had! We konden kiezen uit verschillende dingen en dit was het leukste, vond ik. Lieve papa!) en van Ilse Delange! Ik heb er zoveel zin in, als de top 2000 is afgelopen, wordt het liedjes van hun luisteren geblazen! Ik hoop een voorlopige definitieve studiekeuze te maken en veel open dagen te gaan bezoeken. Ik hoop Adriënne nog een aantal maal te ontmoeten. Ik ga ik april een week naar Rome met mijn klas, ook daar kijken wij als Gymnasium-afdeling al járen naar uit. Het komt steeds dichterbij, want binnenkort krijgen de ouders de rekening, haha. En ik moest al doorgeven of ik bagage van 15 of 20 kilo wilde (ik heb maar 20 kilo gedaan. Je weet het nooit, haha. En het was maar een tientje extra). Ik hoop op de een of andere manier dat 2014 minder snel zal gaan, maar toch een onwijs tof jaar kan worden.

Raar eigenlijk. Je begint een jaar met de knallen van vuurwerk en je eindigt een jaar ook met vuurwerk. Het enige verbindende element en het enige dat zeker is. Nou, ik heb niets met vuurwerk, maar het zojuist geschetste idee vind ik mooi: je stapt totaal blanco in een nieuw jaar, maar je weet dat het zal beginnen met vuurwerk, champagne en oliebollen.