Ik ben het

Misschien kennen jullie me al (mijn oma kent me al, die leest altijd trouw mijn blog, en een aantal bloggers kennen me ook al, ik ben hier namelijk niet nieuw, maar ga het niet aan de grote klok hangen dat ik een nieuwe blog heb, ik wil het helemaal opnieuw opbouwen), maar voor degenen die mij nog niet kennen: ik ben Manon en ik houd van schrijven en van fotografie.
Fijn voor je, zul je misschien wel denken, want zo kennen we er meer hier in "bloggersland". En weet je, je hebt groot gelijk. Maar ik denk dat die passies voor schrijven en fotografie juist de redenen zijn dat meisjes een blog beginnen, dus ja, dat krijg je dan.
Ikzelf ben, zoals eerder gezegd, niet nieuw hier. Eigenlijk wilde ik dat geheimhouden, maar eigenlijk heeft dat ook geen zin. Ik wilde mijn oude blog (als je echt héél nieuwsgierig bent: Focus The Moon) niet verwijderen, maar het begon afgelopen weken weer te kriebelen. Die camera (van mijn ouders...) lag weer te verstoffen, ik schreef wel, maar zonder echte reden (nou heb je geen echte reden nodig om te schrijven, maar het is toch een fijn gevoel als je iets kan schrijven wat mensen ook echt daadwerkelijk meteen kunnen lézen) en ik wilde gewoon weer bloggen. Dat het roer wel om moest, was duidelijk. Focus The Moon was niet meer wie ik was, waar ik voor stond, wat ik wilde. Ik hoop dat met Mooie Dingen (voorlopig) wel te bereiken. Hij wordt als het goed is volledig Nederlandstalig (maar veroordeel me niet met hier en daar een mooie Engelse quote. Sommige dingen zijn met geen mogelijkheid fatsoenlijk te vertalen), want dat is uiteindelijk de taal waar mijn hele wezen voor staat.

Dus.
Ik ben het.