Wat is liefde?

Wat is liefde precies? Een gevoel diep van binnen dat je niet begrijpt, een ding dat je dicht tegen je aan kunt houden, muziek die je maar niet uit je hoofd krijgt, de persoon van wie je denkt te houden? Hoe weet je wat liefde is, hoe het voelt, hoe het is? Hoe weet je dat je "we hier te maken hebben met een geval van echte liefde"? Spoor je dat op met een radarsysteem, maak je daarvoor een speciaal alarm, kun je een officiële echtheidsverklaring laten ondertekenen?Wat is liefde? Is het de plotselinge omslag in het weer, de opgewonden glinstering in iemands ogen? Behoort liefde tot de eerste levensbehoefte of heeft een mens het niet echt nodig? Krijg je vanzelf liefde als je een ander ook liefde geeft of steekt dat niet zo simpel in elkaar? Is liefde altijd fijn of doet het soms ook pijn en verdriet? Is liefde meetbaar, zoals de sterkte van een aardbeving of de pH van een oplossing of is daar geen beginnen aan en zou de schaal van Rigter zijn pijl alle kanten op richten als hij liefde zou moeten meten? Is liefde slechts een spook in iemands hoofd dat geen enkel apparaat op kan sporen omdat dat spook voor iedereen ook nog eens een andere vorm aanneemt? Is liefde voelbaar zoals iedereen altijd vertelt, met vlinders in je buik, verhoogde hartslag, roze wolken? Of is liefde meer een gedachte, een herinnering, een persoon die een stortvloed van emoties bij je teweegbrengt? Sluipt de liefde ongemerkt bij je rijtje gevoelens, en komt het dan ineens tevoorschijn en roept het heel hard "boe!"? Is liefde voor iedereen hetzelfde of beleeft iedereen diezelfde liefde net iets anders? Bestaat liefde überhaupt wel, of is het slechts een biologisch proces met enkele gevolgen waarvan wij zeggen dat het liefde is? Of zijn liefde en verliefdheid twee totaal verschillende dingen en worden die ten onrechte door elkaar gehaald?  En hoe weet je of je verliefd bent? Hoe weet je of je iemand leuk vindt? Hoe groot is het verschil tussen iemand echt heel erg aardig vinden en iemand leuk vinden? En is iemand leuk vinden hetzelfde als verliefd zijn op iemand? Hoe kan het dat het lijkt of iedereen op de hoogte is van de klaarblijkelijke liefde tussen twee mensen, behalve de twee mensen zelf?

En hoe vind je zo'n persoon, die blijkbaar De Ware blijkt te zijn? Hoe vind je De Ware? Google je dat? Ga je op zoek? Of wacht je er op, zoals het eigenlijk moet, volgens de ongeschreven wetten der Liefde?Maar wat als je geen geduld hebt of geen tijd? Is het dan jammer maar helaas pindakaas, pech gehad? Of wat als je De Ware (niet op tijd) kan vinden? Heb je dan gewoon pech en moet je 't zonder doen? Of is er echt voor iedereen zo'n iemand, zo'n Ware? Past er zo gezegd echt op ieder potje een dekseltje, en andersom, als je maar lang genoeg geduld hebt?Wat als je De Ware al tegen het lijf bent gelopen zonder dat je het weet? Of wat als De Ware zich heeft verstopt, omdat jij of hij er nog niet klaar voor is? Wat als de een het wel weet en de ander niet, hoe kun je die informatieachterstand overbruggen? Schrijf je een liedje en laat je dat op alle radiostations horen, zelfs als je amuzikaal bent of niet kan zingen? Is die eeuwige schaamte het allemaal waard? Of stuur je een officiële brief, met een speciaal zegel dat op de een of andere manier laat weten of de boodschap goed is overgekomen? Of laat je het gewoon weten door aan te bellen bij diens huis en het gewoon in iemands gezicht te vertellen? Is dat de beste oplossing? Heeft dat de meeste kans tot slagen?
Heeft iedereen slechts één Ware? Is het zo geregeld dat uiteindelijk niemand alleen blijft, als je maar blijft afwachten of juist op zoek gaat? Wat als je wel zoekt, maar niet goed genoeg, of op de verkeerde plaats? Is de wereld zo eerlijk dat iedereen van de liefde mag genieten, van echte liefde, in zijn pure vorm, zoals het ooit bedoeld moet zijn? Hoe kan het dan dat er zoveel mensen op hun vijftigste nog steeds alleen zijn? Hebben ze de Ware dan niet gevonden? Of hebben zij daar geen behoefte aan? Is dat dan niet oneerlijk voor de persoon die hun Ware zou zijn, die daar misschien wel behoefte aan had? Maar wat als je denkt De Ware gevonden te hebben? Hoe weet je dan dat "hij" het echt is? Bestaat daar een test voor, een vragenlijst met een positieve of negatieve uitslag of een soort drugshond die gaat blaffen als er iets niet klopt? Of merk je dat aan zijn manier van praten, de kleur van zijn ogen, zijn schoenmaat?En wat als je De Ware hebt gevonden, maar hij al bezet is? Wat moet je dan doen? Kun je daarvoor een advocaat in de armen nemen? Hoe zeg je dat jij voor hem voorbestemd bent? Wat zeg je tegen zijn vriendin of vrouw of echtgenote? 'Rot maar een eind op, je had het bij het verkeerde eind, ik ben de vrouw met wie hij zijn leven verder moet leven!'? Dat kun je toch niet maken? Of kan en mag alles, als je De Ware dan eenmaal hebt gevonden?
Hoe vind je De Ware? Houd je een enqûete? Bespreek je het met je vriendinnen? Pak je de microfoon op een schoolfeest en vraag je dan 'wie is Mijn Ware?' en hoop je dan dat er iemand zijn hand opsteekt? Of moet je het grootser aanpakken, met een nationale zoekactie, een televisieprogramma, billboards langs de snelweg?En als je zeker weet dat je hier uitgezocht bent? Als je dat echt voor vierhondernegenentachtig procent zeker weet? Bestaat er over de grens dan ook een Ware? Der Wahre? The true? Le vrai? Kan dat? Kent liefde echt geen grens? Letterlijk en figuurlijk? Mag en kan alles als je de liefde, het gevoel én de persoon hebt gevonden? Is een verliefd persoon tot alles in staat, waar dan ook ter wereld?Maar wat dan als De Ware na tien, twintig, dertig jaar opeens De Ware niet blijkt? Kan dat, kun je je vergissen bij het zoeken en vinden van De Ware? Is dat de reden dat mensen scheiden? Is daar soms een oplossing voor, voor mensen die onterecht tot iemands Ware zijn bekroond? Mag je hem dan inwisselen of omruilen, ook als je het bonnetje kwijt bent? Krijg je je geld ten allen tijden terug, ook als je buiten de garantieperiode valt?